Het is 28 augustus 2022. Ik word gebeld. In paniek, door mijn vader. Ondanks zijn Alzheimer weet hij me duidelijk te maken dat ma is gevallen, dat ze op de grond ligt. Ik hoor de angst in zijn stem. Binnen no time zit ik in de auto en race naar hem toe. De adrenaline giert door mijn lijf. In de korte autorit schiet het afgelopen halfjaar in flits door me heen.